Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Στιγμές...

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι σε λίγες ώρες θα καταστραφεί ο κόσμος. Μαζί του και εμείς.    
Ας δεχτούμε πως η ευτυχία είναι στιγμές. Έχουμε περίπου 14 ώρες που μπορούμε να τις γεμίσουμε ευτυχισμένες στιγμές. Το ερώτημα είναι που μπορεί να βρει κανείς αυτές τις στιγμές? Εγώ ενημερώθηκα χθες το βράδυ για την ‘’τραγική εξέλιξη ‘’ που θα έχει ο κόσμος μας και ξεκίνησα να ψάχνω. Όχι για τις δικές σας στιγμές, για τις δικές μου. Αυτές που έχω ζήσει.
Ανακάλυψα λοιπόν πως στην ζωή μου με κάνουν χαρούμενη πολλά πράγματα. Το σημαντικότερο ήταν πως δεν είναι πράγματα. Είναι μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, ένα τρυφερό άγγιγμα, μια λέξη, είναι οι δικοί μου άνθρωποι. Είναι όταν μου κράταγες  χεράκι, όταν έβλεπα εφιάλτη  και ξύπναγα ταραγμένη και ήσουν εκεί να με πάρεις αγκαλιά, όταν τελικά επιβεβαιώθηκα πως ‘’ήταν δυο’’, όταν είπες πρώτη φορά το ‘’όσο κανείς’’, όταν  έβρισκα σημειωματάκια το πρωί στον καθρέπτη μου, όταν ξαφνικά χτύπησε το τηλέφωνο γιατί σου έλειψα, όταν έμαθα πως όταν σου υπόσχομαι κάτι είσαι σίγουρη ότι θα το κάνω, όταν σου έλεγα ‘’αφού θέλω’’ και έβλεπα στα μάτια σου ότι πιστεύεις πως μπορώ, όταν μου ‘’εξομολογήθηκες’’ ότι αγαπάς την τρέλα μου όσο και μένα, όταν είπες πως η είμαι η αδυναμία σου και ας σε ‘’βασανίζω’’,  όταν πήγαμε οι δυο μας μόνο να πιούμε καφέ στην αγαπημένη μου καφετέρια. Ήταν εκεί που  φυλάκισες το καράβι στην μηχανή σου και ύστερα το ‘’απελευθέρωσες’’ για να  μπορέσω εγώ να ταξιδέψω .  Μπορώ να θυμηθώ άπειρες τέτοιες στιγμές και μπορώ να φανταστώ πως δεν πάει ο νους σας πως αυτές είναι οι ευτυχισμένες στιγμές μου.
Αν λοιπόν γινόταν η συντέλεια του κόσμου το μόνο που θα ήθελα ήταν να σας έχω κοντά μου. Για να ζήσω κι άλλες στιγμές. Γιατί ποτέ δεν είναι αρκετές.
Παρόλα αυτά με πληροφόρησε κάποιος που δεν ζει σε συννεφάκι πως ο κόσμος δεν θα καταστραφεί σήμερα. Μπορεί να μην καταστραφεί και ποτέ. Μπορεί και να έχει ήδη καταστραφεί. Το σημαντικό για μένα είναι πως  αν καταστραφεί ξέρω πως θα περάσω την τελευταία μου μέρα. Αν δεν καταστραφεί ξέρω πώς να γεμίζω τις μέρες μου ευτυχία και αν έχει ήδη καταστραφεί ένα είναι σίγουρο. Εγώ δεν έχω καταστραφεί μαζί του…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου