Αποφάσισα...

''

‘’Όλα είναι ίδια αν δεν τα αγαπάς…’’   έλεγε η φωνή του Περίδη στο ράδιο και με έβαλε σε σκέψεις.

Αυτά που αγαπάς αλλάζουν? Γιατί? Αν μένουν ίδια αρχίζεις να τα βαριέσαι? Η μήπως είναι μέσα στην λογική της εξέλιξης και αυτή η αλλαγή? Και αν αλλάζουν μπορούν τουλάχιστον να αλλάζουν προς το καλύτερο? Και αν αλλάζουν προς το χειρότερο σταματάς να τα αγαπάς? Τα αγαπάς λιγότερο? Και πως μπορείς να μετρήσεις την αγάπη? Σε τι μετριέται?  Σε κιλά? Σε χρήματα? Σε χρόνο? Σε στιγμές? Σε συναισθήματα? Σε ανθρώπους? Η μήπως σε αλλαγές? Και τελικά τι? Αυτά που αγαπάς, τα αγαπάς γιατί αλλάζουν σύμφωνα με τα δικά σου πρότυπα αλλιώς τα τιμωρείς με την απουσία της αγάπης σου? Η αγάπη που τιμωρεί μπορεί να είναι αγάπη?

 Ή μήπως με το ‘’ίδια’’ εννοούμε ‘’όμοια’’? ‘Όλα όσα δεν αγαπάμε είναι ίδια? Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω. Δεν τα έχω προσέξει. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Μα δεν με νοιάζει. Θα επικεντρωθώ σε εσένα που αγαπάω. Και δεν είσαι όμοιος με κανέναν άλλον άνθρωπο στον κόσμο. Και ας μην τους έχω γνωρίσει όλους.  Είσαι ο μόνος που θέλω να αντέχω τις αλλαγές του.

Και  τελικά αποφάσισα.

Αποφασίζω λοιπόν να σ αγαπάω ανεξάρτητα από τις αλλαγές. Ανεξάρτητα από τον χώρο και τον χρόνο. Αποφάσισα απλά πως θα σ αγαπάω. Ένα μόνο είναι που φοβάμαι. Μην αλλάξεις τόσο πολύ που πια δεν μπορώ να σ αναγνωρίσω… Και μετά πως θα σε βρω για να σ αγαπήσω?