Η τελευταία βουτιά...

Το βαθύτερο σημείο της γης. Η Τάφρος των Μαριαννών,  στα δυτικά του Ειρηνικού ωκεανού. 

Παίρνεις φόρα και… βουτάς.  Δένεις και μια πέτρα στο πόδι σου για να είσαι σίγουρος πως θα πας στον πάτο. Αφού αποφάσισες να βουτήξεις, ας είναι στο βαθύτερο σημείο του πλανήτη.

Όσο βυθίζεσαι τόσο παγώνεις. Φτάνεις σε ένα σημείο που δεν νιώθεις τίποτα.  Είναι σαν να βρίσκεσαι σε μια μαύρη τρύπα. Παντού σκοτάδι. Κι όμως είσαι ακόμα ζωντανός.

Δεν έχεις ιδέα πόσος καιρό έχει περάσει από την στιγμή που αποφάσισες να βουτήξεις ώσπου ξαφνικά το σκοινί που κρατούσε την πέτρα στο πόδι σου κόβεται. Πανικοβάλλεσαι. Δεν υπάρχει πια τίποτα να σε τραβήξει κάτω και ούτε εκεί που βρίσκεσαι είναι δυνατόν να παραμείνεις. Ασυναίσθητα αρχίζεις να κουνάς τα πόδια και τα χέρια σου και να ανεβαίνεις ξανά προς τα πάνω. Ένστικτο αυτοσυντήρησης.

Δεν είναι εύκολο. Ούτε ξέρεις αν θα τα καταφέρεις. Μα προσπαθείς με όλες σου τις δυνάμεις .Κάποια στιγμή φτάνεις στην επιφάνεια μα συνεχίζεις  γιατί τελικός στόχος είναι η στεριά. Όσο πλησιάζεις έχεις μια μόνο σκέψη.

Αυτή ήταν η τελευταία 
βουτιά σε αυτή τη θάλασσα… μέσα σου.

Θυμάσαι;

Θα αφήσω χιλιάδες  χρωματιστά μπαλόνια ελεύθερα στον ουρανό και θα τα στείλω σε σένα. Ο ουρανός που σε σκεπάζει  θα γεμίσει χρώματα. Κι ας μην σ αρέσουν τα μπαλόνια.

Θα πετάξω ένα μπουκάλι με ένα μήνυμα στην θάλασσα. Όχι για σένα. Για κείνη. Να σε προσέχει.

Θα κάνω την ίδια ευχή σε όλα τα αστέρια που θα δω να πέφτουν. Να είσαι καλά.

Θα φτιάξω μια ονειροπαγίδα και εκεί θα παγιδεύσω τους εφιάλτες σου.

Θα γίνω αράχνη και θα φτιάξω έναν ιστό. Εκεί θα φυλακίσω ο,τι πάει να σου κάνει κακό.

Θα στείλω ένα γράμμα με μια μόνο λέξη σε όλους τους ανθρώπους που σε κάνουν να χαμογελάς. "Ευχαριστώ"

Θα φυτέψω στους ωκεανούς γλάστρες με βασιλικό. Για να ταξιδεύεις με την μυρωδιά του.

Θα πάρω ένα κοχύλι και θα το μάθω να μην βγάζει τον ήχο της θάλασσας. Θα το μάθω όταν το πλησιάζεις στο αυτί σου να ακούγεται ότι ήχος σου λείπει. Μετά θα στο χαρίσω.

Θα ψάξω να βρω μια μαγική πυξίδα. Να σου δείχνει πάντα τον δρόμο της ευτυχίας.

Θα γίνω φίλη με τον ήλιο και θα τον πείσω να φωτίζει τις σκοτεινές στιγμές σου.

Θα ανακαλύψω να χάπι της λήθης. Θα στο προσφέρω. Θα σου κάνω  δώρο την "αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού". Θα το πάρεις;

Μετά θα σου στείλω ένα μανταρίνι.

Με ένα σημείωμα.

 "Θυμάσαι;"