Ένα άρθρο με τίτλο ''Χημικός ευνουχισμός για τους παιδεραστές στη Νότια Κορέα'', τράβηξε την προσοχή μου. Η Νότια Κορέα λέει είναι η πρώτη χώρα στην Ασία που ενέκρινε την χρήση του χημικού ευνουχισμού σε άτομα που έχουν καταδικαστεί για παιδεραστία. Οι οργανώσεις λέει υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκφράζουν την αντίθεση τους με αυτό τον νόμο. Το διάβαζα, το ξαναδιάβαζα, προσπαθούσα να καταλάβω. ''Είναι αντίθετες με τον νόμο'', ''οργανώσεις για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων''. Τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα αυτών των ''ανθρώπων'' έχουν δικαιώματα? Είναι δικαίωμα τους να ζήσουν σαν παιδιά? Να μην φοβούνται να πέσουν για ύπνο? Να μην βλέπουν εφιάλτες? Να μπορούν να εμπιστεύονται τους ανθρώπους? Η ''πρώτη τους φορά'' να είναι επιλογή τους? Να παίζουν κρυφτό με άλλα παιδιά και όχι με τα συναισθήματα τους? Να κυνηγάνε τους συμμαθητές τους στα διαλείμματα του σχολείου και όχι την χαμένη ανεμελιά τους? Να σε κοιτάνε και τα μάτια τους να λάμπουν από χαρά και όχι από δάκρυα? Να μάθουν να ζουν ελεύθερα και όχι φυλακισμένα στις σκέψεις τους και σε μια ζωή που δεν αντέχουν? Να μην τα απειλεί, εκβιάζει τρομοκρατεί κανείς επειδή απλά είναι πιο δυνατός? Να περπατάνε κοιτώντας μπροστά τους και όχι πίσω τους? Να κλείνουν τα μάτια για να ονειρευτούν και όχι για να μην βλέπουν? Όταν κάποιος καταπατήσει όλα αυτά τους τα δικαιώματα ποια είναι η τιμωρία του? Πόσα χρόνια φυλάκισης εξιλεώνουν την ''δολοφονία'' παιδικής αθωότητας? Τον ανεπανόρθωτο τραυματισμό μιας παιδικής ψυχής? Πόσα χρόνια θα κλείνατε φυλακή αυτόν που βίασε το παιδί σας υπερασπιστές των ''ανθρωπίνων'' δικαιωμάτων? Πόσα χρόνια νωρίτερα θα τον αφήνατε να βγει από την φυλακή αν έδειχνε καλή διαγωγή ο εφιάλτης του παιδιού σας? Θα ήταν σημαντικό αν μετάνιωνε για να τον συγχωρέσετε? Αναρωτιέμαι τότε θα διακρίνατε ότι αυτοί είναι ''άνθρωποι'' με δικαιώματα?
Φυσικά όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν ίσα δικαιώματα.
Έχουν όμως???
Εγώ είχα δικαίωμα να πάω σχολείο. Έχουν όλα τα παιδιά στον κόσμο το ίδιο δικαίωμα? Ποιος τους το εξασφαλίζει αν το έχουν στις χώρες που οι γονείς δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν τους σχολικούς φόρους?
Έχω δικαίωμα να παντρευτώ όταν θέλω αυτόν που θα επιλέξω. Εξασφαλίζετε αυτό το δικαίωμα στα 9χρονα κορίτσια της Αφρικής που παντρεύονται άντρες πολλά χρόνια μεγαλύτερους τους γιατί έτσι επέλεξαν οι γονείς τους?
Έχω δικαίωμα να επιλέξω την θρησκεία που με εκφράζει ή να αποφασίσω ότι δεν με εκφράζει καμία. Είχαν το ίδιο δικαίωμα οι άνθρωποι που έκαψαν ζωντανούς επειδή ήταν ύποπτοι για μη παραδοχή της θρησκείας?
Έχω δικαίωμα αν χτυπήσει ο δάσκαλος το παιδί μου στο σχολείο να διαμαρτυρηθώ και φυσικά να κάνω μήνυση. Ποιος θα εκφράσει αυτό το δικαίωμα στα παιδιά άλλων χωρών που έρχονται από το σχολείο με σημάδια στα χέρια γιατί απλά δεν έκαναν σωστά μια άσκηση?
Όταν όλοι οι άνθρωποι αποκτήσουν στην πραγματικότητα ίσα δικαιώματα, θα μπορώ να συμφωνήσω ότι ο ‘’χημικός ευνουχισμός’’ στους παιδεραστές είναι πράξη αποτρόπαια. Μόνο που τότε δεν θα υπάρχουν παιδεραστές γιατί τα παιδιά θα έχουν δικαιώματα που θα τα σέβονται όλοι…
Σημείωση:
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτέλεσε μια προσπάθεια παροχής ενός διεθνούς συνόλου προτύπων, τα οποία πρέπει να ακολουθούνται από όλες τις χώρες. Το παιδί δεν αποτελεί ιδιοκτησία των γονιών του και ότι δεν είναι αβοήθητο αντικείμενο. Πρόκειται για ανθρώπινη ύπαρξη με δικά του δικαιώματα. Η Σύμβαση αναγνωρίζει τη νομική υπόσταση του παιδιού, θεωρώντας ότι δεν είναι πλέον παθητικός αποδέκτης ωφελημάτων και η παροχή δικαιωμάτων σε αυτό δεν είναι πλέον επιλογή, χάρη, ευγένεια και καλοσύνη. Το παιδί έχει αυτόνομα δικαιώματα τα οποία οφείλουμε όλοι να τιμούμε και να σεβόμαστε.
Η σύμβαση έχει επικυρωθεί από 191 κράτη, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας. Η Ελλάδα την επικύρωσε το 1992. Τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
1. Δικαιώματα Επιβίωσης που αφορούν την εξασφάλιση της ύπαρξης του παιδιού, τη στέγη, τη διατροφή και την πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες.
2. Δικαιώματα Προστασίας από κάθε είδους κακοποίηση, αμέλεια ή εκμετάλλευση από βασανιστήρια, εργασία ανηλίκων, χρήση ναρκωτικών και σεξουαλική εκμετάλλευση.
3. Δικαιώματα Ανάπτυξης – Εξέλιξης για να μπορούν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους μέσω της εκπαίδευσης και της ψυχαγωγίας.
4. Δικαιώματα Συμμετοχής. Τα παιδιά έχουν την ελευθερία να εκφράζουν τη γνώμη τους ιδίως σε θέματα που αφορούν τη ζωή τους, να συμμετέχουν στα κοινά, να έχουν ελεύθερο χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου