Τι είναι ρατσισμός...

 

Προχθές στον δρόμο συνάντησα έναν νεαρό Κενυάτη γύρω στα 25. Εγώ έκανα την πρωινή μου γυμναστική. Εκείνος κουβαλούσε ένα σακί με αλεύρι σπίτι του. Πιάσαμε την κουβέντα. Μου είπε ότι θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Είμαι φυσικά σίγουρη πως ούτε καν ξέρει που βρίσκεται η Ελλάδα. Αλλά δεν νομίζω πως έχει σημασία. Αυτό που τον νοιάζει άλλωστε, είναι απλά να φύγει από εδώ. Του εξήγησα ότι δεν είναι η καλύτερη επιλογή που μπορεί να κάνει αυτή την περίοδο καθότι η Ελλάδα βρίσκεται σε σοβαρή οικονομική κρίση. Με ρώτησε αν μισώ την χώρα μου. Όχι, φυσικά και όχι. Την αγαπάω. Γι αυτό ακριβώς τον λόγο και θα γυρίσω, παρόλο που δεν είναι καλή επιλογή. Εκείνος όμως δεν την αγαπάει, άρα μπορούσε να το αποφύγει. Το θέμα όμως δεν ήταν αν μισώ  εγώ την χώρα μου αλλά ότι μισεί εκείνος την δικιά του. Θέλει να φύγει λέει. Δεν αντέχει να ζει εδώ. Επίσης θέλει να γίνει λευκός. Υπάρχουν λέει πλαστικές εγχειρήσεις. Είναι καλύτερα λέει να είσαι λευκός. Εμείς λέει δεν βιώνουμε ρατσισμό. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. 

Το ότι θα κατέβω να πάω μέχρι την αγορά και θα με σταματήσουν 15 άτομα προσπαθώντας να με πείσουν να πάρω λεωφορείο, πικι πικι (τα μηχανάκια τους που λειτουργούν σαν ''ταξι'') ή ταξί για να πάω 40 μετρα πιο κεί επειδή θεωρούν ότι οι λευκοί δεν μπορούν να περπατήσουν, είναι ρατσισμός. Το γεγονός πως βγαίνεις να περπατήσεις και κάθε 1 λεπτό σου φωνάζει κάποιος ''Mzungu How are you?'' και μετά από 10'' πάλι το ίδιο και αυτό φυσικά με αλλαγμένη φωνή λες και οι λευκοί μιλάνε με μανταλάκι στην μύτη. Ναι είμαι καλά και μετά από 2 βήματα είμαι ακόμα καλά. Και δεν ειμαι Mzungu. ΄Έχω όνομα. Όπως και εσύ και φαντάζομαι ότι δεν θα ήθελες να έρθεις στην χώρα μου και να σε φωνάζω ''Αράπη''. Γιατί αυτό είναι ρατσισμός. Όταν θα πάω σε ένα μαγαζί και ο πωλητής θα μου πει να του αγοράσω ένα i- pod, όταν σε σταματάμε στον δρόμο απλώνοντας το χέρι και ζητώντας λεφτά, όταν πάω να αγοράσω κάτι και μου το χρεώνουν 10 φορές πάνω από την κανονική του τιμή ή  όταν αρνούνται να μας επιστρέψουν τα ρέστα στο λεωφορείο γιατί είμαστε Mzungu και έχουμε λεφτά. Και αυτό είναι ρατσισμός. Όταν μένεις εδώ 5 μήνες μα δεν μπορείς να κάνεις κανέναν φίλο γιατί οι γυναίκες θα σου ζητήσουν να  γίνεις ''χορηγός'' τους ενώ οι άντρες να γίνεις γυναίκα τους.Αν πρόλαβαν και παντρεύτηκαν  βέβαια μπορείς πάντα να γίνεις γυναίκα του γιού τους ή του ξαδέρφου τους ή του ανιψιού τους. Να μείνεις στην οικογένεια τέλος πάντων! Αν φυσικά εσύ είσαι δεσμευμένη δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Μπορεί να παντρευτούν την αδερφή σου, την ξαδέρφη σου ή την φίλη σου. Φυσικά και δεν εκτίμησαν τον εσωτερικό σου κόσμο, το πλούσιο πνεύμα σου ή την μεσογειακή σου ομορφιά. Άλλωστε η πρόταση γάμου θα γίνει στα πρώτα 5 λεπτά που θα σε γνωρίσουν. Ούτε φυσικά είναι κεραυνοβόλος έρωτας. Είσαι απλά Mzungu. Έχεις λεφτά. Θα τους πας στην χώρα σου. Από φόβο λοιπόν πως κάθε γνωριμία θα καταλήξει εκεί δεν δίνεις σε κανέναν το τηλέφωνο σου και δεν συναντιέσαι με κανέναν δεύτερη φορά από επιλογή. Έτσι αυτοαπομονωνεσαι. Ουσιαστικά όχι από επιλογή. Ναι και αυτό είναι ρατσισμός.  Όταν θεωρούν πως για εμάς όλα είναι εύκολα. Έχουμε λεφτά, δουλειές, ανέσεις. Εν μέρει ίσως να είναι σωστό. Αλλά έχουμε ανθρώπους που όταν χιονίζει και έχει -16 βαθμούς  κοιμούνται στον δρόμο, γιατί δεν έχουν σπίτι. Η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν έχει χρώμα.  

Στην συνέχεια βέβαια μου εξήγησε. Οι ''μαύροι'' λέει είναι συνηθισμένοι να ζουν σε  πολύ άσχημες συνθήκες και γι αυτό δεν κάνουν τίποτα για να τις αλλάξουν. Οι ''λευκοί'' όμως δεν είναι συνηθισμένοι. Έτσι όταν οι συνθήκες είναι άσχημες προσπαθούν να τις αλλάξουν γιατί αλλιώς δεν μπορούν να ζήσουν. Έτσι λοιπόν θέλει να γίνει λευκός για να αλλάξει τις συνθήκες της ζωή του. Προσπάθησα με λογικά επιχειρήματα να τον πείσω πως αυτό δεν έχει νόημα. Δεν χρειάζεται να αλλάξει χρώμα δέρματος για να αλλάξει συνθήκες ζωής. Μπορεί να αλλάξει τρόπο σκέψης απλά. Μάταιο. Θέλει να γίνει λευκός. Εκεί κατέληξε η κουβέντα μας και έφυγε χωρίς να μου ζητήσει να παντρευτεί εμένα η κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας μου.  Χωρίς καν να μου ζητήσει το τηλέφωνο μου. Θέλησε να μου δώσει το δικό του. Μα δεν το πήρα. Γιατί κάποια στιγμή θα ερχόταν ένα μήνυμα που θα έλεγε I love you ή  θα με πάρεις στην πατρίδα σου? Ή θέλω να σε παντρευτώ. Μπορεί και όχι βέβαια. Αλλά δεν θα έχω την ευκαιρία να το μάθω. Ναι έχετε δίκιο. Και αυτό είναι ρατσισμός. Μόνο που δεν είναι δικό μου λάθος...